Review: Warhammer 40.000: Dawn of War II Chaos Rising

Gameplay

Singleplayer

Warhammer 40.000: Dawn of War II Chaos Rising is een realtime-strategiespel met sterke elementen uit het roleplaying-genre. Je hebt in de singleplayer-campagne niet de mogelijkheid om een basis op te bouwen. Je wordt samen met je groep Space Marines op de planeet gedropt waar je de missie moet voltooien. Je kunt zelf je complete squad samenstellen en alle personages kunnen zich onafhankelijk ontwikkelen. Er is te kiezen uit vijf leiders en de Force Commander, daarnaast kun je ook Davian Thule in je team opnemen. Davian Thule is een dreadnought, een erg sterke mechwarrior dus, voorheen was hij echter een gewoon mens. Hij overleed maar kwam weer tot leven als dreadnought.

De missies komen er meestal op neer dat je gedropt wordt op een planeet waar vijanden zijn, of waar een signaal voor hulp vandaan komt. Het is jouw taak om dan de mensen in nood te helpen en de tegenstanders van de planeet te verwijderen. Meestal moet je bepaalde bouwwerken uitschakelen, of een aanval van vijanden afslaan om bepaalde bouwwerken te verdedigen. Op het einde van een missie kom je regelmatig in aanraking met een leider van de tegenstander, wat spannende en lastige gevechten op kan leveren.

Tijdens het vechten speel je bepaalde items vrij die je karakters kunnen dragen. Na een succesvolle missie krijg je ervaringspunten op basis van het aantal tegenstanders dat je gedood hebt, hoe vaak je zelf dood bent gegaan en hoe snel je de missie hebt voltooid. Hierdoor stijg je in level en krijg je de mogelijkheid om betere armor en wapens te dragen. Ook zijn er per karakter in je groep verschillende specialiteiten, zo heb je bijvoorbeeld Cyrus, een scout die vooral gespecialiseerd is in scherpschieten en mijnen leggen.


Het is de bedoeling dat je tijdens het spel goed gebruikt maakt van de omgevingen, anders overleef je de gevechten niet. Ook zijn er verschillende supplies over de levels verspreid waarmee je nieuwe middelen kunt verkrijgen, zoals explosieven en granaten, maar ook medische hulpmiddelen en krachtige wapens zoals artillerie. Verspreid over de levels staan genoeg hekwerken, rotsen en dergelijke waar je achter kunt schuilen. Je tegenstander zal dit ook doen, waardoor ze een voordeel hebben ten opzichte van de aanvaller. De tegenstander neemt ook vaak plaats in bouwwerken, zoals bunkers of torens, die ook verspreid over de levels staan. Dit kun je natuurlijk ook met je eigen eenheden doen en dat is zeker niet onverstandig. Ook is het mogelijk om turrets op tactische plekken te positioneren.

Een nieuwe toevoeging in de uitbreiding is het ‘Corruption-systeem’. Bepaalde items die je verzamelt tijdens het spelen zullen erg sterk zijn, maar maken leden van je squad corrupt. Dit heeft invloed op het verhaal, het verhaal kan op vijf manieren eindigen. Het hangt af van hoe corrupt, of juist hoe oprecht je bent.

Met je groep Space Marines moet je in totaal ongeveer twintig missies uitvoeren op verschillende planeten. De missies verschillen jammergenoeg niet heel veel van elkaar en zorgen niet voor verbazingwekkende momenten, maar ze zijn vermakelijk genoeg en ondersteunen het verhaal goed. De campagne kan zowel alleen als met zijn tweeën gespeeld worden.

De singleplayer is al met al erg vermakelijk en het besturen van je Space Marines werkt perfect. De doelen die je moet bereiken zijn duidelijk aangegeven en de RPG-elementen zijn perfect geïntegreerd in het spel en bieden een echte meerwaarde voor het strategiegenre.

Multiplayer

De multiplayer-mode is onder te verdelen in twee verschillende categorieën. De eerste is ‘The Last Stand’, in deze modus moet je coöperatief golven van vijanden weten af te slaan. Het draait in de modus om samenwerking met je medespeler. Je kiest in deze modus een ‘hero’, bijvoorbeeld de nieuw toegevoegde Tyranid Hive of de Chaos Space Marine Sorcerer en met elk potje dat je speelt krijg je experience. Hiermee stijg je in level en krijg je nieuwe vaardigheden en items tot je beschikking. Een erg vermakelijke modus die door de toevoeging van de twee extra rassen nog eens extra vermakelijk is geworden.


In de gewone multiplayer-modus vinden we wel iets van base building terug, namelijk het bouwen van één centraal gebouw. Vinden we het erg dat we geen volledige basis kunnen opzetten en een economie moeten onderhouden? Nee, want de potjes zijn zo veel spannender en hangen veel meer af van het strategische aspect en slimheid van de speler.

De gewone multiplayer is onder te verdelen in drie delen, je kan namelijk één tegen één spelen. Twee tegen twee of gezamenlijk tegen de CPU. In deze modi is het mogelijk om voor het nieuwe ras de Chaos Space Marines te kiezen. Als je met de andere rassen wilt spelen moet je het originele Warhammer 40.000: Dawn of War II hebben.

De multiplayer-modus is zeer vermakelijk, er zijn enkele nieuwe karakters toegevoegd en ook enkele nieuwe levels. The Last Stand is een zeer welkome toevoeging met het levelsysteem, waardoor de replaywaarde omhoog schiet. Desondanks weet ik zeker dat er met iets meer originaliteit toch meer uit de multiplayer gehaald had kunnen worden.