Gebruikservaring
Algemeen
De Galaxy Tab 2 10.1 is wat zwaarder en dikker dan zijn voorganger en dat merk je. De tablet is eigenlijk net wat té zwaar om langdurig met één hand aan de zijkant vast te houden. Na een paar minuten beginnen mijn polsen al aardig te klagen en dat is uiteraard geen positief teken. Wat betreft de dikte van het apparaat, het is merkbaar, maar op zichzelf geen groot probleem, want de Galaxy Tab 2 10.1 is nog steeds een van de dunnere tablets.
Scherm
Het scherm is een PLS-paneel met een resolutie van 1280 x 800. Na enkele maanden tegen het retina-scherm van de nieuwe iPad aan te hebben gekeken, moet ik zeggen dat dit toch wel een flinke downgrade is. Je hebt het gevoel dat je elke pixel kan zien en dat letters lang niet zo scherp zijn als je gewend bent. Natuurlijk is het niet helemaal eerlijk om de Galaxy Tab 2 10.1 te vergelijken met een tablet die meer dan honderd euro extra kost, maar ik denk dat je het idee wel begrijpt: het scherm is bij lange na niet het beste wat je kan krijgen qua resolutie. Op dit prijsniveau valt dit echter wel mee.
Helaas is het hier echter nog niet mee afgelopen. Het scherm heeft een glanzende toplaag en deze laag spiegelt erg sterk, wat de zichtbaarheid met tegenlicht sterk benadeelt. Dat geldt al helemaal wanneer je je buiten bevindt, dan zal je echt moeite moeten doen om het scherm nog af te kunnen lezen. Daarnaast is de beschermende laag ook erg gevoelig voor vingervlekken, wat opnieuw niet bevorderend werkt voor de zichtbaarheid van het scherm. Zonde, want de kijkhoek van het scherm is op zichzelf dik in orde, er vindt eigenlijk helemaal geen vervorming van kleuren plaats als de kijkhoek tot in extremis wordt aangepast door vanaf de zijkant naar het scherm te kijken.
Geluid
De originele Galaxy Tab 10.1 bevatte speakers aan de zijkant van het toestel. Dat was geen goede keus van Samsung, want ze zaten op een plek waar de gebruiker vaak met zijn handen het apparaat vasthoudt, waardoor het geluid geblokkeerd werd. Eén van de wijzigingen die Samsung doorvoerde bij de Galaxy Tab 10.1N was dat de speakers op de voorkant van het toestel werden geplaatst, wat in mijn ogen een grote verbetering is. De speakers zijn nu zo gepositioneerd, dat het niet gauw zal gebeuren dat men deze met een hand of vinger bedekken zal. Gebeurt dit wel, dan blijkt opnieuw dat de speakers hier echt niet voor ontworpen zijn, het geluidsniveau daalt dan erg snel.
Het geluid op zichzelf is wel in orde, op sommige momenten is het wat dof en komen de hogere geluiden niet zo goed voor de dag. Met lagere geluiden zit het -voor een tablet- wel goed. Een nadeel is wel dat het geluid erg hard gezet kan worden, maar als het vol open staat wordt het allemaal wel wat vervormd en schel, eigenlijk is het dan geen pretje meer om te moeten luisteren.
Accu
De Galaxy Tab 2 10.1 heeft gelukkig een aardige accuduur. Met normaal gebruik zal de acht uur zeker behaald kunnen worden met een volle accu. Echter, de originele Galaxy Tab 10.1 weet het normaliter langer uit te houden dan zijn opvolger. Dat is opvallend om meerdere redenen. De Galaxy Tab 2 10.1 is dikker, maar die extra ruimte lijkt dus niet gebruikt te zijn voor extra accucapaciteit. De Galaxy Tab 10.1 is tevens voorzien van een ouder besturingssysteem, we hoopten natuurlijk dat Ice Cream Sandwich de accuduur zou bevorderen, maar ook dit schijnt niet het geval te zijn, afgaande op de resultaten van de Galaxy Tab 2 10.1. De reden achter de mindere accutijd is ons ondanks dat niet helemaal duidelijk, gezien de grotendeels gelijke hardware.
Snelheid
Tijdens het gebruik van de Galaxy Tab 2 10.1 merk je eigenlijk al gauw dat deze tablet niet is voorzien van de beste hardware die maar te vinden is. Sterker nog, de Galaxy Tab 2 10.1 is qua hardware gewoon oud nieuws en dat is dus wel te merken. De tablet reageert regelmatig vrij traag op invoer. Als ik bijvoorbeeld na het bekijken van een video in de YouTube-app terug naar het hoofdscherm wil, duurt het bijna een seconde voordat deze actie werkelijk wordt aangevangen. Dat terwijl de tablet op dat moment nog niet voorzien was van allerlei extra data zoals apps uit de Google Play Store, muziek, video’s, etc. Dit soort zaken zullen de tablet op den duur enkel trager maken.
Verder merk je ook dat het schakelen tussen de verschillende Android-homescreens in sommige gevallen al met wat haperingen gepaard gaat, vooral het schakelen naar het middelste homescreen kost de Galaxy Tab 2 10.1 moeite. Niet geheel onlogisch; dat homescreen heeft Samsung helemaal volgepropt met widgets.
Het betekent overigens niet dat de Galaxy Tab 2 10.1 een instabiel systeem is. In tegendeel zelfs, tijdens het gebruik vinden er geen crashes van applicaties plaats, zoals je natuurlijk ook mag verwachten. Helaas moet wel gezegd worden dat het scherm niet altijd even responsief bleek. De gebruiker zal bemerken dat het invoeren van commando’s meer druk op het scherm vereist dan bij de gemiddelde tablet.
Software
Samsung gebruikt voor vrijwel alle Androidtoestellen de TouchWiz-skin van eigen fabrikaat. Enkel de toestellen die het bedrijf in samenwerking met zoekgigant Google (Galaxy Nexus en Nexus S) produceert zijn voorzien van de standaard Androidskin. De TouchWiz-skin is inmiddels al jarenlang doorontwikkeld, vooral qua functies. Er is dan ook eigenlijk niets dat de gebruiker nog echt zal missen. Qua uiterlijk ben ik er persoonlijk niet zo over te spreken, maar dat is in mijn ogen meer een kwestie van smaak.
Samsung heeft de standaard Kalender-app vervangen voor S Planner en in het applicatiemenu zullen enkele extra applicaties terug te vinden zijn voor gaming, media, muziek en e-books. Deze apps heb je absoluut niet nodig, maar kies je hier wel voor, dan kunnen ze nog best eens bruikbaar blijken.