Review: GNOME 3

GNOME Shell (1)

Het eerste wat opvalt als GNOME 3 op is gestart, is dat het lekker minimalistisch is. Er zijn geen snelkoppelingen en er is nog maar één panel aan de bovenkant. In dit panel staat helemaal links de knop Activities, in het midden staat de tijd en dag en rechts staan enkele pictogrammen, onder andere het pictogram voor het instellen van de toegankelijkheid, het geluid, de netwerkapplet en de naam van de gebruiker.

De magie zit ‘m natuurlijk in de knop Activities. Klik je daar op of ga je helemaal met je muis naar de linkerbovenhoek, dan kom je terecht in de overview-modus. In deze modus staat links een launcher met favoriete en actieve applicaties, rechtsboven staat een zoekvak en de werkbladen en groot in het midden natuurlijk geschaalde versies van alle open applicaties op dat werkblad.

Je kunt dus niet meer wisselen van applicatie via een panel, zoals dat wel kon in GNOME 2. De vraag waar je nu natuurlijk antwoord op wil is: werkt het wisselen net zo fijn als in GNOME 2? Ik vind van niet, maar het ligt wat ingewikkelder. Hoewel het mogelijk is best snel van applicatie te wisselen via de launcher, zal het ongetwijfeld altijd langzamer zijn dan een launcher die altijd in beeld is.



Toch is dit eigenlijk het enige minpunt dat ik heb met de GNOME Shell: het wisselen van applicaties met de muis duurt langer. Dat is alles. Het wisselen van applicaties met het toetsenbord gaat razendsnel via het verbeterde ALT + TAB (zie screenshot hieronder). Het openen van applicaties gaat eveneens veel sneller, maar ook weer alleen via het toetsenbord. Net als in Windows 7 hoef je alleen op de Windows-toets te drukken en vervolgens de toepassingstitel te typen en op enter te drukken en je applicatie start. Dit werkt ongetwijfeld sneller dan de oude methode waarbij je door menu’s moeten bladeren in GNOME 2.

Maar ook hier geldt weer: het openen van een applicatie met de muis werkt trager. Eerst moet je naar Activities, vervolgens naar de knop Applications die zich midden bovenin bevindt om ten slotte uit een alfabetische lijst van al je applicaties de juiste kiezen (of je kunt verder sorteren op categorie met de lijst die helemaal rechts staat). Een lijst van applicaties wordt al snel heel lang en onoverzichtelijk en deze oplossing is dus niet optimaal.



Kennelijk blijkt uit het onderzoek van de GNOME-ontwikkelaars dat we veel met het toetsenbord doen, gezien de interface daarvoor geoptimaliseerd lijkt te zijn.

Toch blijft het idee hangen bij de GNOME Shell: was het niet alleen verandering om te veranderen? Was er echt iets mis met de oude GNOME 2-interface? Was deze wijziging nu echt zo hard nodig dat deze het vereist dat we ons aanpassen? Ik weet het niet.