Review: Halo 3: ODST

Sfeer en gevoel

Sfeer

Je speelt dus een groot deel van het spel alleen, dan wel met de Rookie, afgewisseld door missies met de andere teamleden. Met de Rookie zul je New Mombasa verkennen in het donker, het is namelijk nacht en de stad op jou en de Convenant na, verlaten. De sfeer in de stad is fantastisch, het is echt heel erg donke, en de vele lichtgevende gevels, borden, lichtmasten en brandjes zorgen van tijd tot tijd voor een heel erg benauwd gevoel. De game leunt erg op stealth, zo beschik je over een pistool met demper en komt ook de SMG uit Halo 2 en 3 terug, maar dan ook met demper. Het is alleen jammer dat die dempers niet altijd effect hebben, en dat er niet net wat meer stealth in het spel zit.
Het high-tech pak wat je aan hebt, beschikt over de zogenaamde VISR-technologie, die er voor zorgt dat je HUD veel informatie verschaft over objecten, vijanden en de omgeving. Zo is er een soort Nightvision ingebouwd en zullen vijanden duidelijk van de omgeving gescheiden worden door rode omlijning (zie ook screenshots). Dit zorgt voor een weergave die het spel in mijn ogen weer net iets unieker maakt.

Firefight

Een nieuwe gamemode in de Halo-reeks is Firefight-modus. Hierin neem je het met maximaal drie vrienden op tegen de Covenant in een uitputtingsstrijd. Je zult golf na golf van Covenant troepen moeten verslaan, om zoveel mogelijk punten te verdienen. Een Firefight spel bestaat uit een oneindig aantal ‘Sets’, een Set bestaat uit drie ‘Rounds’, die weer uit vijf ‘Waves’ bestaan. Met elke nieuwe Set wordt er een extra ‘Skull’ geactiveerd, die het overleven weer moeilijker maakt. In totaal beschik je namelijk maar over zeven levens, verdeeld over je hele team. Gelukkig kun je in ‘Bonus Rounds’ extra levens verdienen, deze rondes vinden plaats na het voltooien van een Set, dus het overleven van vijftien Waves. Uiteindelijke doel is dus zo lang mogelijk vol te houden met je team.

Halo-gevoel

Er zijn hele grote verschillen tussen de groepen Halo-spelers, er zijn grofweg drie groepen spelers: de multiplayer fanatici, de storyline fanatici en de casual spelers. Ik reken mezelf tot de tweede groep, het verhaal van de hele Halo reeks bevalt mij enorm en ook buiten het spel om is er veel over Halo te lezen. De multiplayer-fanatici zullen de Halo-games alleen om de uitstekende multiplayer spelen, en de casual spelers zijn de nieuwsgierigen, die voor de lol af en toe spelen. Waarom ik dit zo uitgebreid beschrijf? Om duidelijk te maken hoe Halo 3: ODST binnen de Halo serie valt. Persoonlijk vind ik deze game uitstekend binnen de serie vallen. Een andere kijk op verschillende gebeurtenissen, meer achtergrondverhaal, nieuwe personages, nieuwe omgevingen en een heel ander soort game dan Halo 3.

Dit is misschien tevens hetgeen wat andere gamers juist weer niet leuk vinden. Je bent een stuk kwetsbaarder dan de Master Chief, dus je kunt het gevoel krijgen een willekeurige shooter te spelen, die toevallig dezelfde vijanden heeft als een Halo game. Ben je een multiplayer-speler, dan is deze game misschien wel heel erg interessant voor jou, de Firefight modus is al leuk, maar je krijgt bij het spel ook nog eens de volledige Halo 3 multiplayer cadeau, inclusief alle map packs.