Single- en Multiplayer
Singleplayer
De singleplayer-campagne draait, zoals je niet zal verbazen, rondom de "Bad Company", een verzameling buitenbeentjes die vechten in een fictieve oorlog tussen Amerika en de Russische Federatie. "Bad Company" bestaat uit de speelbare figuur Preston Marlowe, Terrence Sweetwater, George Haggard en aan het hoofd Sergeant Samuel Redford. Met deze groep doorloop je een zevental missies, met in elke missie een aantal sub-missies. Volgens Dice duurt elke missie zo’n twee uur, dus met een dagje flink gamen zou het zo uitgespeeld moeten zijn.
Op zich natuurlijk vrij kort, maar omdat het spel het voor het grootste gedeelte moet hebben van het online gebeuren niet zo’n groot probleem. Net zoals in diverse andere spellen tegenwoordig, zijn er ook doelen die verder geen invloed hebben op de verhaallijn. Zo kan je in Bad Company tijdens de hele singleplayer-campagne goudstaven vinden. Mocht je geen zin hebben om al deze goudstaven te verzamelen, dan is dat geen probleem. Het spel is dan op een normale manier uit te spelen.
Voor de rest is de singleplayer best vermakelijk, maar het is wel duidelijk dat een spel als dit zwaar leunt op de multiplayer-mogelijkheden. Wat me wel opviel is dat mocht je neergeschoten worden door een vijand, je een stuk eerder weer respawned, maar de al gedode tegenstanders kom je niet meer tegen waar je al geweest bent, ik kan me geen game voor de geest halen waar dit ook zo is.
Multiplayer
En dan komen we gelijk bij de multiplayer. Bij de release heeft EA ervoor gekozen om maar één spel-mode te implementeren, namelijk ‘Goldrush’. In deze mode zijn er twee teams, de aanvallers en de verdedigers. De verdedigers krijgen een aantal punten in het level die ze moeten verdedigen, de zogenaamde goudkratten. Mochten deze alle vernietigd zijn is de ronde afgelopen, daarna worden de rollen omgedraaid. Electronic Arts gaat in een volgende patch de Conquest-mode introduceren, maar op het moment van schrijven is deze nog niet beschikbaar.
In sommige aspecten is de multiplayer ietwat chaotisch. Nu is dat bij een spel als Call of Duty 4 ook wel zo, maar het voelt bij mij toch anders. Misschien maakt de aanwezigheid van voertuigen in Bad Company het verschil. Ik had in het begin in ieder geval wat moeite met de orientatie en de grote aanwezigheid van sluipschutters maakt het er nu ook niet echt leuker op. Op één of andere manier zijn deze alom vertegenwoordigd, iets waar je mee moet leren leven in dit soort spellen.
Maar na verloop van tijd, als de levels wat bekender worden, gaat het toch al een stuk beter. In Battlefield 2 was al een soort van trophy-systeem aanwezig en in Bad Company is dit ook geïmplementeerd. Er zijn drie soorten awards. Trophies, Patches en Wildcards.
Trophies zijn het makkelijkst te behalen, bijvoorbeeld door een aantal keren een tegenstander uit te schakelen met een bepaalde klasse. De Patch krijg je door een bepaald aantal keer een Trophy te halen. Een patch is dus eenmalig, terwijl een Trophy meerdere malen behaald kan worden. Een Wildcard is te behalen door een combinatie van bepaalde criteria, die te volgen zijn in het Awards-gedeelte van het scherm.
Via de Bad Company-site van Electronic Arts zijn prestaties van spelers te volgen, om deze te bekijken moet je wel een account hebben geregistreerd bij EA.