Review: Devil May Cry 4

Als je het het over de duivel hebt…

Ik ga nu wat vertellen over het verhaal van Devil May Cry 4 (DMC4), zonder overigens al teveel te vertellen over het plot dat zich gedurende het spel zal ontrafelen. Mocht je desondanks niets willen weten van het verhaal of van de achtergrond van de personages in het spel, dan raad ik je aan direct door te gaan naar de volgende pagina.

De grootste verandering in DMC4 ten opzichte van de vorige delen is toch wel dat de hoofdpersoon van de game veranderd is. In de vorige delen draaide het allemaal om premiejager Dante en speelde je sommige missies als een ander personage. In DMC4 is Dante het personage dat je in een paar missies speelt, maar de meeste missies zul je spelen met een nieuw personage, genaamd Nero. Het is overigens niet nodig om helemaal op de hoogte te zijn van de geschiedenis van alle personages om te snappen wat er in DMC4 gebeurt, maar het is wel handig om te weten wie Dante is, daarom zal ik kort even ingaan op zijn geschiedenis.

Wat er (heel) kort aan voorafging

Zoals gezegd is Dante de hoofdpersoon van de eerste drie delen van Devil May Cry. Dante is de zoon van Sparda een demoon die zich tegen de andere demonen heeft gekeerd om zo de mensheid te redden. Door de demonenkoning Mundus te verslaan en de poort naar de demonwereld werd hij mens en zijn krachten werden opgesloten in zijn zwaard. Het zwaard was echter alleen bereikbaar middels een tweeledig amulet.

Sparda kreeg voor zijn dood als mens nog een tweeling bij zijn vrouw Eva, te weten Dante en Vergil. Beide zoons kregen een magisch zwaard van hun vader, alsmede een deel van het amulet. Eva wordt enige tijd later vermoord door demonen. Dat is voor Dante een reden om achter de moordenaars van zijn moeder aan te gaan, terwijl de demonen nog altijd boos zijn om de actie van Sparda en dit willen vereffenen met Dante.

In Devil May Cry 3, de prequel op deel 1, wordt duidelijk dat Vergil uit is op de totale macht van zijn vaders zwaard en in dit deel neemt Dante het dan ook meerdere malen op tegen zijn tweelingbroer en in het laatste gevecht wordt Vergil verslagen. In een laatste poging de macht te grijpen probeert hij net als zijn vader de demonenkoning Mundus te verslaan, maar hij faalt en wordt zelf een demoon. In het eerste deel van Devil May Cry komt Vergil terug als de demoon Nelo Angelo en wordt hij aan het einde definitief verslagen door zijn broer Dante.

Het verhaal van deel twee, dus de prequel van deel 4, is niet echt van belang om het verhaal van deel 4 te snappen.

Wat er gaat gebeuren

Terug dan naar het plot van deel 4, want daar gaat het in deze review natuurlijk om. Het introfilmpje (meteen het eerste kippenvelmoment, waar ik later op terugkom) laat een vrouw genaamd Kyrie zien die een lied zingt in de Opera. Kyrie is lid van The Order of the Sword, een religieuze groepering die zich als doel gesteld heeft alle demonen te vernietigen. Sparda is hun grote voorbeeld en die aanbidden ze dan ook onder leiding van hun spirituele leider Sanctus.

Tegelijkertijd zien we Nero die zich naar de Opera haast om nog op tijd te kunnen zijn voor het optreden van zijn vriendin Kyrie. Onderweg komt hij echter demonen tegen, maar die verslaat hij zonder problemen, waardoor hij nog net op tijd is om het einde van het lied te horen. Na het lied stelt Sanctus voor om met de aanwezigen in gebed te gaan, maar Nero raakt hierdoor verveeld en wil vertrekken. Op dat moment komt Dante door het plafond naar beneden en schakelt met één schot Sanctus uit. De toegesnelde soldaten van de orde zijn geen partij voor Dante, waarna Nero besluit het op te nemen tegen Dante.

Het grootste deel van dit waanzinnige gevecht wordt middels cutscenes weergegeven en uiteindelijk weet Nero Dante te verslaan. Zo lijkt het tenminste, want Dante blijkt toch ongeschonden uit de strijd te komen en voordat hij snel weer verdwijnt laat hij Nero nog zien dat de soldaten van de orde eigenlijk ook demonen zijn. Nero, eveneens lid van de orde, krijgt de opdracht om Dante te vinden, zodat hij berecht kan worden voor de moord op Sanctus.

De rest van het verhaal kent vele plotwendingen en ontspint zich tijdens het voltooien van de missies.