De installatie: het vervolg
Voor de installatie kiezen we de standaardopties. Als alles is bevestigd, wordt er gevraagd een aantal andere licentievoorwaarden te accepteren van Adobe, Agfa en Macromedia. Daarna kan het startschot gegeven worden voor de daadwerkelijke overdracht van data naar de HDD: de partities worden aangemaakt en de mountpoints worden aangemaakt. Vervolgens krijgen we een scherm getoond met een rechtopstaande statusbalk, die aangeeft hoeveel tijd de installatie nog in beslag neemt. Hierbij hebben we de keuze om naar een diashow (weinig interessant, voornamelijk Novell SUSE-promotie) te kijken of naar een gedetailleerde weergave van de pakketten, die op dat moment geïnstalleerd worden (evenmin interessant). Duidelijk een welverdiend koffiemoment…
Na een klein uurtje staat SLED op de HDD en kunnen we beginnen met de systeemconfiguratie. Allereerst wordt er om het root-wachtwoord gevraagd. Wanneer je een te eenvoudig wachtwoord kiest, krijg je een waarschuwing te zien. Voor de experts onder ons is het mogelijk om de versleuteling van de wachtwoorden te wijzigen. Vervolgens kunnen de hostname en netwerkinstellingen gegeven worden. De netwerkinstellingen houden bijvoorbeeld in dat de firewall ingesteld kan worden. Dit is absoluut een lastig onderdeel voor beginners. Het wordt niet duidelijk wat nu precies door de firewall geblokkeerd of toegestaan wordt en daarnaast is het ook lastig om zelf een service te blokken of toegang te verlenen, wanneer je ook nog eens op drie niveaus kunt aangeven waar je deze regel wilt toepassen.
Een vereenvoudigde interface zou hier absoluut op zijn plaats zijn.
Wanneer we weer een stap verder gaan, komen we bij de customercare. Hier is het mogelijk om de installatie van SLED te registreren. Daaraan gekoppeld is de optie om een online-update direct uit te voeren. Omdat de installatie toch al aardig wat tijd in beslag neemt en bovendien het al meer dan een halfjaar geleden is dat SLED 10 SP1 op de markt is, doen we dit nu niet. Het wordt overigens wel ten zeerste aangeraden, maar wanneer dit inhoudt dat je een paar honderd MB moet downloaden en installeren, kies ik er liever voor om dat te doen, wanneer het systeem up and running is.
Bijna aan het einde van de installatie moet er een normale gebruikersaccount aangemaakt worden. Het doet een beetje aan als mosterd na de maaltijd. Wat mij betreft had het direct na het root-wachtwoord ingesteld mogen worden. Vervolgens krijgen we de ‘Uitgavenotities’ (releasenotes) voorgeschoteld. Snel doorklikken en de hardwareconfiguratie doornemen. Het is absoluut nodig om dit goed door te nemen. Met name de instellingen van je beeldscherm kunnen kunnen wel eens net even anders staan, dan je had gewild. Daarnaast is het goed om te controleren of daadwerkelijk alle aangesloten en ingeschakelde hardware ook voorkomt in de lijst. Alles is aanpasbaar naar eigen wens.
Na al deze instellingen opgeslagen te hebben, is er de mogelijkheid om een kloon te maken van de installatie. Absoluut nuttig en de moeite waard. Voor autoyast wordt in de root-dir een xml aangemaakt met daarin de installatie opties. Bij een volgende (her)installatie kan dit bestand aangeroepen worden en is de hele installatie/configuratie in al compleet aanwezig.
Algemene indruk van installatie
De gehele installatie neemt ongeveer een uur tot anderhalf uur in beslag. In mijn opinie niet opvallend veel tijd, maar ook niet bijzonder weinig.
De keuzes bij de installatie vallen uiteen in een standaardinstallatie voor de beginner tot een zeer uitgebreide en aanpasbare installatie voor de expert. Vrijwel alles is al tijdens de installatie aan te passen voor de systeembeheerders, terwijl de onervaren pc-gebruiker feitelijk met een aantal klikken door het installatiemenu kan komen en de boel kan installeren.
De Nederlandse vertaling is vaak heel letterlijk, waardoor termen vaak onherkenbaar worden. Een Engelse installatieprocedure zal in ieder geval de meest standaardtermen gebruiken en meer herkenbaar zijn voor de geavanceerde computergebruiker. Minpunten bij de installatie zijn de moeizame interface voor het aanpassen voor softwarepakketten en de moeilijke interface voor het instellen van de firewall.
De installatie van SLED mist de optie van een FTP/HTTP/NFS-installatie. Misschien past enige bescheidenheid van de reviewer, omdat hij die optie niet gevonden heeft, maar enig zoekwerk op de dvd en internet biedt geen informatie over de mogelijkheden. Met de huidige tijd van internet kan dit een zeer geschikte optie om zo ook gelijk de meest up-to-date-pakketten te installeren, waarmee dan ook de online-update onnodig wordt. Mocht het om wat voor reden ook onmogelijk zijn om de dvd-speler als primary-bootdevice in te stellen, dan is het mogelijk om met de dvd een aantal installatiediskettes te maken.