Review: Assassin’s Creed

Gameplay

Je speelt het spel dus als Desmond en Altaïr. Het "hoofdmenu" speel je als Desmond, je bevindt je in een gebouw van Abstergo Industries, en je kunt vrij rondlopen in de ruimte waar de Animus staat, en je eigen kamertje. Ga je de Animus in dan krijg je een menu waaruit je kunt kiezen wat je gaat doen, maar ook kan je hier alle instellingen voor het spel aanpassen. Het spel bestaat uit een aantal Memories, zo is elke Memory opgedeeld in een aantal doelen. Je kunt alleen Memories spelen die je al hebt beleefd, dus als je een missie opnieuw wilt spelen dan is dat geen probleem, erg handig als je alle Additional Memories wilt behalen, dit zijn voornamelijk extra’s voor Achievements, zoals het verzamelen van vlaggen in steden en de tussengebieden.
Na elke Memory als Altaïr kom je weer uit de Animus en ben je weer vrij om rond te lopen in de Animus-kamer. Hier kan je bijpraten met Lucy of andere dingen doen, wat precies kom je vanzelf wel achter.

Aan het begin van elke Memory bevind je jezelf in het hoofdgebouw van de Assassin orde in Masyaf. Hiervandaan kan je te paard of te voet (duurt wat lang, maar het kan), vertrekken naar een van de steden waar je doelwit zich bevindt. Bij het verlaten van het gebied rond Masyaf kom je in The Kingdom. Dit is een open gebied met een flinke oppervlakte en wegen naar alle steden in het spel. Je bent vrij om te gaan en te staan waar je wilt in dit gebied, en er zijn genoeg interessante plekken te verkennen. Zo zijn er zogenaamde Viewpoints, hoge torens vanaf waar je de omgeving kan verkennen en informatie kan krijgen over interactieve dingen in de omgeving (zoals verstopplekken). Ook zijn er dorpjes, ruïnes en soldatenkampen in de omgeving te vinden. Je bent vrij om zelf te bepalen waar je heen gaat, en zo kan je ook kiezen in welke volgorde je de doelwitten wilt uitschakelen. Zo kan je kiezen om eerst naar Jeruzalem te gaan, of eerst naar Acre. Qua verhaal maakt deze keuze niet uit, maar het is wel fijn dat je niet gedwongen wordt in een bepaalde richting.

Over dwingen gesproken: je bent tijdens de missies in de steden volledig vrij om te doen wat jij wilt. Je kunt er voor kiezen om alle bewakers die je ziet aan te vallen, wat dankzij een erg goed aanvoelend combat systeem ontzettend leuk om te doen is, of je kiest er voor om lekker over de daken te rennen met je free-running technieken. Uiteindelijk zal je wel informatie moeten winnen om je doelwit uit te schakelen, maar daar kan je 30 minuten over doen, of 5 uur, net wat je zelf wilt.

Tijdens het rondlopen in de steden en daarbuiten heb je 2 "standen" waarin je Altaïr kan laten handelen:

Low-Profile:
Hierin ben je onopvallend en voer je sociaal acceptabele handelingen uit. Je loopt met een normale snelheid en je acties lokken geen wederacties uit. Als je door een menigte loopt kan je zachtjes mensen opzij duwen om er langs te komen, en je kunt er voor kiezen om Monk-style langs bewakers te lopen om helemaal onopvallend te blijven. In deze modus kan je wel je "Assassinate" attack uitvoeren met je retractable blade, zonder dat iemand het door heeft. Zwaardvechten kan niet in deze modus, en eigenlijk is dit gewoon de standaard waarin je rondwandelt of paard rijdt.

High-Profile:
Door de rechter trekker in te drukken ga je over op de High-Profile modus. Hierin zal je meteen beginnen met rennen (te voet of te paard), en al je acties zullen aandacht trekken van burgers en/of bewakers. Zo zal je mensen niet langer opzij duwen maar gewoonweg er langs rammen. Ook kan je in deze modus je zwaard trekken om er flink op los te rammen. High-Profile is ook de stand waarin je kunt free-runnen. Door de rechter trekker en "A" ingedrukt te houden begint Altaïr direct met het beklimmen van een gebouw als je er tegenaan loopt.

Het free-running gedeelte is echt ontzettend gaaf en goed uitgevoerd. Niet langer moet je precies bij elk laddertje staan om ergens op te klimmen (kan overigens wel), maar gewoon met "A" ingedrukt ergens tegenop lopen en Altaïr gaat klimmen. Is het gebouw hoog, dan pakt Altaïr de raamkozijnen en andere objecten aan de muur beet om omhoog te klimmen, is het gebouw laag dan rent hij tegen de muur op om zich daarna omhoog te drukken op de rand van het dak. Zo kan je werkelijk elk gebouw in het spel beklimmen, en ik kan je verzekeren dat je dat ook erg vaak gaat doen.
Dit voelt erg gaaf aan en ik heb nu meer afstand afgelegd over de daken van gebouwen dan over de grond. Het springen van dak naar dak of het maken van een Leap of Faith (het duiken vanaf een hoog punt in een hooibaal) is zo ontzettend vet.

Het vechten is erg goed uitgevoerd. Zodra bewakers het gevecht aangaan met jou schakelt het spel over op de vechtmodus. Hierin kan je met je rechter trekker aanvallen blokkeren, en met "X" zelf aanvallen uitvoeren. Gaandeweg krijg je steeds nieuwe moves of wapens als beloning voor je omgebrachte doelwitten. Zo zal je op een gegeven moment een Counter krijgen, waarmee je met goede timing een vijandelijke aanval kan stoppen en direct terug kan slaan. Het vechten voelt heftig aan, en blijft leuk, al voelt het zo af en toe wat eentonig aan als je om de 100 meter weer 5-6 bewakers moet verslaan. Je kunt er ook voor kiezen om weg te rennen, en je te verstoppen. Dit kan op een aantal plekken, zo heb je hooibalen waar je in kan duiken, daktuintjes met gordijnen waar je in kan zitten en een groep Scholars waar je via de Blend stand ongezien mee kan gaan lopen.