Review: Burnout Dominator

Rage against the road

Boost, Supercharge en Burnout Chain


Bij de Burnout reeks draaide het altijd om eenzelfde principe: gevaarlijk rijden. Spookrijden, driften, net het tegenliggend verkeer missen, rammen en beuken van tegenstanders, zorgen ervoor dat je zogenaamde ‘boost’ krijgt. Met deze ‘boost’ vul je de welbekende ‘boostmeter’. Maar deze keer hebben de makers van Burnout Dominator een aanpassing doorgevoerd met die ‘boostmeter’. In plaats van dat deze meter blijft groeien, ligt de lengte ervan vast. Wanneer die vol is, veranderen de standaard rood-gele vlammen in een felblauwe vlammenzee. Dit wil zeggen dat je klaar bent voor een ‘supercharge’. Je moet dan je boost-knop (R1) inhouden tot die blauwe meter leeg is. Dat noemen ze dan een ‘Burnout’.

Maar om het nog spannender en intensiever te maken, zorgden de makers ervoor dat wanneer je tijdens een ‘supercharge’ gevaarlijk rijdt (driften, spookrijden, …) er een tweede soort meter volloopt (gele pijltjes). Wanneer deze volloopt en je blijft verder ‘superchargen’ dan krijg je een ‘Burnout Chain’. Door meerdere ‘Burnout Chains’ aan elkaar te rijgen vlieg je razendsnel door het parcours en stijgt het vermenigvuldigingsgetal voor je punten. Dus na één ‘Burnout Chain’ worden al je behaalde punten vermenigvuldigd met twee. Na twee ‘Burnout Chains’ met drie, enz. De meeste ‘Burnout Chains’ die ik persoonlijk aan elkaar heb kunnen rijgen waren tien chains en dan heb je een monsterscore. Vergeet niet dat je met aan topsnelheid door het parcours gaat. Eén klein foutje en je begint weer bij nul. Zoals je dus kunt zien wordt je beloond naar je rijstijl, een soort ‘risk-versus-reward’ stijl.

Review: Burnout Dominator
Spookrijden als de beste

De features in Burnout Dominator blijven ongeveer hetzelfde. Ik zeg ongeveer want anders zou er geen nieuwe release komen. Er zijn nu ook ‘Maniac Events’ en daar moet je gewoon zoveel mogelijk punten scoren en dat doe je natuurlijk alleen maar door gevaarlijk te rijden. Er zijn verder nog ‘Lap Time Challenges’ en ‘Drift Events’. Hoe meer en hoe langer je drift, hoe meer punten je krijgt. Logisch toch? En verder zijn er nog enkele leuke events. De welbekende ‘Crash-event’ is er deze keer uitgelaten. Kwestie van een beetje variëteit zeker? Misschien wel geen slecht plan, want als je een vorige editie van de Burnout reeks gespeeld hebt, kan dat soms wat langdradig en vervelend worden.

Review: Burnout Dominator
Concentratie is zeer belangrijk

Aftertouch modus


Wat ik ook een zeer goede aanpassing vind binnen het spel is het feit dat wanneer je crasht, je in de aftertouch modus je wagen kunt doen ontploffen. Bij de vorige edities was dit niet mogelijk en kon je enkel je wagen een beetje sturen om een andere wagen uit te schakelen. Laat je je wagen ontploffen en zorg je ervoor dat andere tegenstanders slachtoffer worden van je zelfmoordbom, dan krijg je meteen een metertje vol blauwe vlammen. Nu nog enkel de mogelijkheid om de tegenstanders te kunnen besturen tijdens een crash zodat je hen kan gebruiken als takedown mechanisme en het spel zou op en top zijn! Wat ook een enorme verbetering is ten opzichte van de vorige spellen in de reeks is dat je een crash van de tegenstander niet meer te zien krijgt in slow-motion. Soms was je zo bezig met de race en moest je nog snel een bepaalde move uitvoeren om tegenliggers te ontwijken, dan ging het spel even stilliggen om je door de lucht vliegende tegenstander te volgen. Vaak met desastreuze gevolgen voor je eigen wagen. Fijn dat dit van de baan is geruimd. Ha, wat een woordspeling.