Review: Def Jam: Icon

Gameplay

Gametypes

Je hebt, zoals je zult begrijpen, in Def Jam: Icon verschillende gametypes waarin je kunt spelen en ik zal deze nu even opnoemen en toelichten. Omdat "Build A Label" eigenlijk hetgeen is waar het spel het van moet hebben zal ik alleen deze uitgebreid beoordelen.

Throw Down

In deze modus kan je eigenlijk min of meer doelloos solo tegen een computergestuurde tegenstander spelen of tegen één van je vrienden. Hierbij kan je omgevingsgevaren activeren met je DJ-besturing. Deze modus sprak mij echter persoonlijk niet echt aan omdat je niet een doel hebt waarvoor je kunt gaan.

Beatings With Bass

Deze modus kan je vergelijken met "Throw Down". Het belangrijkste verschil hierin is alleen dat er hier geen DJ-besturing is. Dit houdt in dat je zelf geen omgevingsgevaren kunt activeren, maar je moet concentreren op de beats van het nummer en je moet ook nog eens letten op de gevaren die ze activeren.

My Soundtrack

Dit is eigenlijk vrijwel hetzelfde als "Throw Down". Het enige verschil hierin is dat je hierbij je eigen muziek gebruikt. Wat ik hierbij overigens een groot minpunt vond is dat je alleen muziek kunt gebruiken die op je Xbox 360 staat. Een beetje vreemd gezien het feit dat je muziek normaal gewoon via je pc op je 360 kunt afspelen.

Practice Mode

Dit wijst zichzelf eigenlijk wel een beetje. Hier kan je leren knokken zonder gewond te raken. Hierbij zie je op het scherm welke aanvallen je uitvoert.

Build A Label

Dit is de belangrijkste modus die in het spel zit. Hier draait het namelijk allemaal om. Simpel gezegd is het de bedoeling om een platenlabel op te zetten. Hierbij moet je denken aan het vinden van artiesten en het contracteren hiervan. Leuke features hierbij zijn: het stylen van je karakter, je labelmanager en de hitlijsten waarin je de gecontracteerde artiesten kunt terugvinden.

Xbox Live:

Last but not least hebben we nog de mogelijkheid om online tegen andere Def Jam: Icon bezitters te spelen. Verder is het grotendeels vergelijkbaar met "Throw Down" met het verschil dat je hier credits kan verdienen of verliezen. Bij winst krijg je vijftien credits erbij en bij verlies vier eraf.

Build a label

Het begint hier met het creëren van een karakter, inclusief vechtstijl, die je vervolgens ook een naam kunt geven. Je kunt hierbij vrijwel alle delen van het lichaam bewerken. De afstand tussen de ogen, de breedte van de neus, de jukbeenderen wat meer definiëren, het kapsel, lichaamsbouw, je kunt het zo gek niet bedenken of het kan. Het zou theoretisch zelfs mogelijk moeten zijn, althans naar mijn idee, om jezelf na te maken. Na mijn karakter te hebben vormgegeven en hem "Lil’ Playa" genoemd te hebben start dan het echte spel in je eigen crib. Je crib is de plek van waar uit je al je zaken doet en relaties onderhoudt. Hier heb je een PC staan waarin je inkomende berichten, bankboekje, hitlijsten en labelmanager staan.

Wanneer het eerste berichtje in je inbox valt maak je kennis met Carver die je wat geld geeft om nieuwe kleren te kopen en je om een gunst vraagt. Carver wil dat je een vriend, Ludacris, van hem helpt. Dit soort redenen voor een gevecht zal je in het spel regelmatig voorbij zien komen en vaak gaat het hierbij om lastige fans of paparazzi die ze de hele tijd volgen. Ludacris is de eerst artiest die je contracteert na een dergelijk gevecht. Je zult een op deze manier een budget moeten opstellen om een plaat te kunnen uitbrengen. Wanneer dit er is kan je dit besteden aan dingen als reclame, productiekosten beheersen en je kunt ook aangeven hoeveel procent de artiest aan de uitgebrachte singles gaat verdienen. Dit is een feature die mij in dit deel van Def Jam: Icon erg aansprak. De optie om er meerdere vriendinnen op na te houden is ook erg leuk, alleen net zoals in het echte leven zijn ze redelijk duur in het onderhoud.


Een ding wat ik tijdens "Build A Label" vond tegenvallen, in andere gametypes is dit trouwens niet veel anders, is dat de gevechten toch wel erg eentonig worden. Dit ondanks het feit dat je tussendoor ook de mogelijkheid hebt om bijvoorbeeld als Sean Paul of Paul Wall te gaan vechten. Ook is de besturing niet altijd even makkelijk. Ik weet na een week nog niet hoe ik vuistslagen en trappen kan afweren, maar een enkele keer lukt het me op goed geluk. Verder is de besturing naar mijn idee ook niet meer dan een beetje op knoppen rammen en je komt er wel.

Zijn er dan wel andere features in de game die je wel bevielen zal je je wellicht afvragen. Het antwoord hierop is ja. De mogelijkheid om je omgeving te besturen doormiddel van je DJ-besturing is een grandioos en erg innovatief. Gooi je tegenstander tegen een benzinepomp en laat die op afstand doormiddel van je beats exploderen of geef hem een mep met een kluisdeur die openvliegt. Dit is allemaal erg leuk. Zeker in combinatie met het feit dat je je tegenstander ook door een liftdeur kan trappen en hij bij de liftschacht naar beneden valt. Dit is met meerdere delen van de verschillende achtergronden mogelijk. Ook het grafisch gedeelte is erg goed uitgewerkt. Het ziet er allemaal erg gelikt uit en de animaties tussen door zien er best goed uit. Ook de verwondingen die je tijdens de gevechten oploopt zien er netjes uit. Al met al is het best een redelijk spel geworden maar of ik het spel zelf gekocht zou hebben betwijfel ik.