Review: Okami

Het verhaal

Het verhaal zit eenvoudig in elkaar. De witte wolf is de herboren Amaterasu en hij heeft de opdracht gekregen om het Middeleeuwse Japan te redden van al de kwaadaardige plagen die de burgers, de dieren, de natuur en de goden kwellen. Oorzaak van al deze problemen is het achtkoppig monster Orochi. Dit monster werd net 100 jaar voor dit verhaal verslagen en is voor de gelegenheid herboren. Zo gaat dat in epische verhalen. Zal de geschiedenis zich herhalen en hoe zit het spel in elkaar? Krijg je de klus geklaard en red je Japan van de ondergang?

Natuurlijk, zoals in elke sage, sta je er niet alleen voor. Issun, een piepklein ventje, staat je bij. Dit klein, maar uiterst mondig mannetje doet alle conversaties voor je, want jij bent een wolf en aangezien wolven niet echt erg spraakzaam zijn, wordt je dus door Issun bijgestaan. Het spel begint in een klein dorpje, maar voor je het weet verplaats je je tussen verschillende steden, dorpen, kastelen en andere plaatsen. Het hele spel is opgedeeld in verschillende scènes waarin jij bepaalde missies tot een goed einde moet brengen om uiteindelijk Orochi te trotseren, of schuilt er meer achter Orochi dan je zou denken?

Heel het verhaal is netjes verweven tot één groot verhaal. Je kan niet verder tot je met een bepaald persoon hebt gesproken, je een bepaald object hebt gevonden of een bepaald monster hebt verslagen. Op een manier houdt dit je natuurlijk bezig, maar andere kant kan het soms frustrerend werken. Een walkthrough kan dan wel van pas komen. Meer dan eens heb ik uren rondgedwaald zonder te weten wat ik moest doen, waar ik heen moest of wie ik moest spreken. De dialogen die gevoerd worden in de verschillende scènes zijn netjes ondertiteld omdat de taal een soort gebrabbel is, niet echt Japans maar een gescrambeld taaltje. In principe zit de boodschap steeds in die dialogen maar door het ongeduld of door soms te cryptische omschrijvingen ben je de draad kwijt en dan moet je die weer zo snel mogelijk zien op te pikken.

Review: Okami
Amaterasu, merk de penseelachtige vegen op.

Uiteindelijk valt het spel te herleiden tot een gevecht tussen het goede en het kwade, maar aangevuld met een zeer efficiënte verhaallijn en verrassende wendingen die naadloos aan elkaar zijn geregen. Er zijn verschillende missies die je moet ondernemen. Zo moet je een stad redden van een giftige mist, je gaat het gevecht aan tegen een enorme waterdraak die een andere kuststad terroriseert, je ontdoet verschillende gebieden van zeer slechte en natuurdodende demonen enzovoorts. Het spel zit boordevol missies die je uiteindelijk dieper en dieper in de Japanse legende lokken. Het spel verzekert je van ettelijke uren spelplezier al is soms het leuke eraf. Steeds opnieuw en opnieuw moet je dezelfde monsters verslaan en vaak moet je half Japan doorkruisen om iemand of iets te gaan zoeken. Er is een mogelijkheid om ‘geteletransporteerd’ te worden tussen verschillende plaatsen, maar de aantal kilometers die je met die wolf onderneemt zijn soms eindeloos. Maar daar houden de negatieve punten ook op.