Survival of the fittest
Het verhaal is echt meeslepend, hier en daar zijn een aantal elementen geleend van apocalyptische films als Children of Men, The Road en 28 Days Later, maar de game heeft duidelijk zijn eigen thema en sfeer. Tot aan het allerlaatste moment voel je met de hoofdpersonages mee. Het zijn dan ook Joel en Ellie die voornamelijk de show stelen. De chemie tussen de ruwe Joel, wiens emoties flink zijn afgestompt door verschillende tragische momenten in zijn leven en de veertienjarige Ellie werkt fantastisch. Ellie is opgegroeid in de harde, nieuwe wereld en deinst niet terug om een grote mond op te zetten naar mannen die twee keer zo groot zijn als zijzelf. Ondanks deze grote mond -het F-woord valt regelmatig- schuilt er toch een schattig meisje in haar en dat roept enkel affectie op. Ze is gewend aan de huidige wereld en raakt daardoor niet in paniek en is soms zelfs degene die de boel opjaagt. Als Joel een situatie niet zo handig aanpakt, krijgt hij van Ellie daarom ook de wind van voren, maar wel op zo’n manier dat er een grijns van op je gezicht komt te staan. De relatie tussen deze twee compleet verschillende personages ontwikkelt zich mooi naarmate het verhaal vordert. The Last of Us onderscheidt zich op dit gebied van vrijwel al het andere en weet je als speler meerdere keren echt te raken.
De omgeving waar het zich allemaal afspeelt is fantastisch uitgewerkt. Het is een realistische weergave van hoe het er 20 jaar na de val van de mensheid uit kan zien. Hele steden zijn opgeëist door de natuur omdat ze niet meer worden onderhouden. Planten groeien tegen wolkenkrabbers en rivieren stromen door metrotunnels. Verroeste auto’s liggen verspreid over de straten en gebouwen zijn ingestort dankzij bombardementen om verspreiding van het virus tegen te gaan. In de verte zijn kapotte wolkenkrabbers te zien, waarvan sommige zijn omgevallen tegen de naastgelegene. Dat geeft toch wel een gevoel dat je echt bent aanbeland in een wereld zonder hoop. Ondanks dat de omgeving al gevaar genoeg geeft, is er ook continu de dreiging van vijanden aanwezig.
Naast de soldaten en bandieten, lopen ook overal geïnfecteerde wezens rond. In de inleiding had ik het over zombies, maar we hebben hier niet te maken met de standaardzombies, ondanks dat ze altijd wel een menselijke maaltijd willen nuttigen. Mensen zijn geïnfecteerd door giftige lucht, verspreid door schimmels. Na de infectie verander je binnen een aantal dagen in een Runner, Stalker, Clicker of Bloater. Ieder type heeft zijn eigen manier van aanvallen en moet dus anders benaderd worden. Runners zijn snel en bewegen in groepen, Stalkers verstoppen zich waarna ze door middel van een hinderlaag het slachtoffer in de val lokken, de Clickers zijn blind maar weten je dankzij hun extreem goed ontwikkelde gehoor toch te traceren, terwijl Bloaters vrijwel overal tegen kunnen en ook nog eens dodelijke sporen van een plant op je afschieten.
Gelukkig heb je dankzij de omgeving de beschikking over een klein arsenaal aan wapens, welke je gaandeweg kunt uitbreiden. Verschillende vuurwapens kunnen tegelijkertijd gedragen worden, zoals shotguns, pistolen, geweren, revolvers, alsook pijl en boog. Deze kunnen ook verbeterd worden met gevonden materialen. Maar gezien je in de meeste gevallen wordt overrompeld door aanstormende geïnfecteerden bij het minste geluid, is het verstandig om een vuurwapen echt als laatste redmiddel te gebruiken.
Zodra je in een nieuw gebied komt zijn de vijanden normaal gesproken niet op de hoogte van je komst. Het is dan ook verstandig om ze één voor één stilletjes uit te schakelen, door achter ze te sluipen waarna je ze kan wurgen of simpelweg een mes in de nek kan steken. Messen zijn echter ook niet onbeperkt tot je beschikking, dus ook hier moet je een afweging tussen maken. Het kan vrij lullig zijn als je zeven vijanden hebt vermoord, waarna je zonder wapens zit en er nog twee rond blijken te lopen. Soms is er na goed zoeken nog wel ergens iets te vinden, zoals een flesje wat je kan gooien door de aandacht af te leiden. Of beter nog, een molotov cocktail waarna ze met een beetje geluk elkaar in de fik steken. Ook is het belangrijk om patronen van de vijanden te leren, want zonder strategie erop af gaan leidt waarschijnlijk tot een onplezierige dood. Je zult echt rekening moeten houden met de verschillen tussen de vijanden, de verschillende types zijn vaak in eenzelfde ruimte aanwezig. Runners zijn de eerste wezens die op je af zullen rennen, wanneer je deze met veel lawaai te lijf gaat, word je al snel verrast door een Clicker of Stalker.
Joel beschikt -naast aardige vechtkunsten- ook over een andere handige overlevingstechniek. Hij kan namelijk zijn gehoor focussen, zodat hij weet waar de vijanden lopen. Je hoeft zelf niet te gaan gokken, want een witte schim geeft dit precies weer. De echte diehards kunnen dit echter uitschakelen en zullen dit dus wel op de gok kunnen doen. Met een 5.1-geluidsset heeft dit echt een enorme toegevoegde waarde. Hiervoor is echter wel engelengeduld nodig, wat veel gamers niet zullen hebben. Simpelweg zoveel mogelijk zichtbare tegenstanders de nek omdraaien werkt meestal prima.
Als het sluipwerk je om wat voor reden dan ook in de steek laat, kan je grijpen naar een wapen naar keuze. Dit blijft niet beperkt tot de vuurwapens, want verspreid door de omgeving ligt genoeg voor het oprapen. Houten planken, honkbalknuppels, loden pijpen en breekijzers kunnen allen gebruikt worden om lekker mee uit te halen, deze zijn echter beperkt te gebruiken. Gelukkig heb je nog altijd je blote handen en is ook de omgeving interactief. Tegenstanders maken dan ook meermaals kennis met de hardheid van een muur, wasbak of schoolbus. Hé, we doen toch ook alles om maar te overleven.