Review: Defiance

Graphics en geluid

Vrolijk word ik niet van de gameplay, maar ook de graphics maken Defiance een matige game. Defiance zou zich af moeten spelen op een post-apocalyptische Aarde, maar weet dit niet overtuigend over te brengen. Daarnaast ziet het er ook voor het grootste deel ongeïnspireerd uit. Je zult over veel willekeurig uit de grond getrokken heuveltjes rijden tussen verlaten outposts. Na uren spelen komt er wel wat variatie in de omgevingen, maar je zult voornamelijk vechten tegen golf na golf van dezelfde tegenstanders. Als het ook maar iets meer op de serie leek, was ik al iets meer tevreden geweest.

Review: Defiance
Dan moet ik het ook nog over het geluid hebben. Urenlang hetzelfde muziekje laten horen vraagt gewoon om problemen, al is het deuntje best tof. Uiteindelijk besloot ik gewoon om mijn eigen soundtracks op te zetten.
De overige geluiden zoals wapens en geschreeuw van monsters verdienen echter ook geen grote lof. Het meest standaard geluid dat je kan bedenken is voornamelijk op elk element toegepast.

Het feit dat de hoofdrolspelers uit de serie gemiddeld vier zinnen per missie uitspreken, laat je bijna denken dat zij gewoon niet mee wilden werken aan de game. Of de producer moet al eerder hebben ingezien dat het spel geen succes zou worden en heeft de geldkraan snel dichtgedraaid.